به نقل از «آخرین نیوز»

مالیات اشخاص حقیقی

تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۲۴۳۲۳

مالیات اشخاص حقیقی، موضوعی است که با اجرایی شدنِ هر یک از سیاست‌ها و رویه‌های مالیاتی جدید دولت، تقریباً به یکی از مسائل و دغدغه‌های تازه و مهم افراد جامعه مبدل شده است. موضوعی که بدون افزایش دانش و آگاهی مالی و مالیاتی، نمی‌توان چالش‌ها و ریسک‌های آن را مدیریت کرد. بر هیچ‌کس پوشیده نیست که در گذشته‌ی نه‌چندان دور، مسئولیت‌ها و تکالیف متعدد و گاهاً پیچیده‌ی مالیاتی، صرفاً بر عهده اشخاص حقوقی یا همان شرکت‌ها بود و در بسیاری از موارد، یا هرگز اشخاص حقیقیِ مشمول مالیات، توسط دستگاه مالیات‌ستانی شناسایی نمی‌شدند و یا اگر سازمان امور مالیاتی موفق به شناسایی آن‌ها هم می‌شد، عمدتاً پرونده‌شان با پرداخت مالیاتی توافقی و مقطوع مختومه می‌گردید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

توافقی که همواره یک طرفِ آن متضرر می‌شد و در بیشتر اوقات، میزانمالیات تعیین شده، هیچ‌گونه تناسب و رابطه‌ی منطقی با حجم فعالیت آن‌ اشخاص نداشت. اما تدوین و تصویب قوانین و مقررات جدیدی مانند قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مؤدیان و همچنین رصد تراکنش‌های بانکیِ اشخاص، نشان می‌دهد که وضعیت سابق، دستخوش تغییرات جدی شده است. به همین دلیل در این مقاله، به بررسی جنبه‌ها و ابعاد با اهمیتی از مسائل مالیاتی مرتبط با اشخاص حقیقی خواهیم پرداخت. فراموش نکنید که اجتناب از پرداخت مالیات اضافی، الزاماً به معنی فرار مالیاتی نیست و می‌توان با بهره‌مندی از توصیه‌ها و راه‌حل‌های قانونی برای کاهش مالیات بسیاری از چالش‌ها و ریسک‌های مالیاتی کسب و کار را تعدیل کرد. قبل از هر چیز، لازم است با انواع مالیات‌هایی که ممکن است اشخاص حقیقی، مشمول پرداخت آن‌ها شوند، آشنا شویم.  

معمولاً اشخاص حقیقی، مشمول کدامیک از انواع مالیات‌ها خواهند شد؟

به‌طور کلی می‌توان مالیات‌های مرتبط با اشخاص حقیقی را به دو دسته تقسیم کرد.

دسته اول مشتمل بر مالیات‌هایی است که ناشی از کسب و کار یا فعالیت اقتصادی آن‌ها نمی‌باشد و به‎‌نوعی در زمره هزینه‌های اجتماعی و یا شهروندی اشخاص حقیقی تلقی می‌شوند. این دسته از مالیات‌ها، عمدتاً در سه حالت زیر محاسبه، مطالبه و اخذ می‌شوند:

مالیات‌های تعلق گرفته ناشی از وضعیت، رخدادها و شرایط خاص نظیر مالیات ارث یا مالیات متعلق به خانه‌ها و خودروهای لوکس. مالیات‌های مقطوع تعلق گرفته به معاملات متعارف، موردی و عادی نظیر مالیات نقل و انتقال املاک (مشروط به اینکه فعالیت تجاریِ شخص پرداخت‌کننده‌ی مالیات، خرید و فروش ملک نباشد). مالیات‌ها و عوارضی که بابت مصرف کالاها و خدمات پرداخت می‌شوند، نظیر مالیات ارزش افزوده پرداختی توسط مصرف‌کنندگان نهایی.

در واقع تمام اشخاص حقیقی جامعه، ممکن است برای گذران زندگی عادی و اجتماعی و به‌ عللی غیر از فعالیت‌های تجاری خود، مشمول پرداخت این دسته از مالیات‌ها شوند. گرچه تغییرات جدیدی نظیر مالیاتِ خانه‌ها و خودروهای لوکس هم در این دسته از مالیات‌ها ایجاد شده است، اما عمده‌ی تحولات و چالش‌های جدید، مرتبط با دسته‌ی دوم مالیات‌هاست.

دسته دوم، مشتمل بر مالیات‌هایی است که اشخاص حقیقیِ صاحب درآمد، در نتیجه‌ی کسب و کار یا فعالیت‌های اقتصادی خود، مکلف به پرداخت آن‌ها می‌شوند. در این مقاله، به این دسته از مالیات‌ها خواهیم پرداخت و در ادامه، مهم‌ترین انواع آن‌ها را معرفی می‌کنیم.

1- مالیات عملکرد

مالیات عملکرد، تقریباً شناخته‌شده‌ترین مالیاتی است که اشخاص حقیقیِ صاحبِ کسب و کار، با آن سر و کار دارند. این نوع مالیات، همان‌گونه که از عنوانش هم مشخص است، بابت عملکرد مؤدیان مطالبه می‌شود. در ادبیات حرفه حسابداری، عملکرد یک کسب و کار، براساس میزان سودش سنجیده می‌شود. لذا می‌توان گفت که مأخذ محاسبه مالیات عملکرد، سود فعالیت اقتصادی است. حتما می‌دانید که برای محاسبه هر نوع مالیات، باید نرخ آن را در مأخذش ضرب کنیم. بر طبق قانون مالیات‌های مستقیم، کلیه اشخاص حقیقیِ صاحب درآمد، مکلفند تا پایان خردادماه هر سال، تکالیف مرتبط با مالیات عملکرد تعلق گرفته به سود فعالیت سال گذشته‌ی خود (شامل ارسال اظهارنامه و پرداخت مالیات) را انجام دهند. قانون مالیات‌های مستقیم، دو روش را برای محاسبه، مطالبه و اخذ مالیات عملکرد اشخاص حقیقی معرفی کرده است. روش استفاده از تبصره ماده (100) قانون مالیات‌های مستقیم و روش ارسال اظهارنامه مالیاتی. لازم به توضیح است که انتخاب هر یک از این روش‌ها بنا به اختیار مؤدی است.

روش استفاده از تبصره ماده (100) قانون مالیات‌های مستقیم چگونه است؟

روش اول که اصطلاحاً به «تبصره ماده (100)» هم مشهور است، روشی است که طی آن، سازمان امور مالیاتی براساس اطلاعاتی نظیر گردش بانکی اشخاص، مالیات مقطوعی را به‌عنوان مالیات عملکرد، در کارپوشه‌ی مالیاتی شخص حقیقی قرار می‌دهد. در واقع استفاده‌کنندگان این روش، از انجام بخشی از تکالیف حوزه مالیات عملکرد، مانند نگهداری اسناد و مدارک پشتوانه و ارسال اظهارنامه مالیاتی معاف می‌شوند. البته ناگفته نماند که امکان استفاده از این روش، صرفاً برای مؤدیانی فراهم است که میزان فروش کالا و خدمات آنها در سال مربوطه، کمتر از عددی باشد که هر ساله در قانون بودجه تعیین می‌شود. (مثلاً در سال 1401، این عدد معادل 6 میلیارد و هفتصد و بیست میلیون تومان بوده است). در واقع طی این روش، مؤدی و سازمان امور مالیاتی، به یک عدد پیشنهادی رضایت می‌دهند و از بخشی از مزایا و ابزارهای قانونی خود صرف نظر می‌کنند.

روش ارسال اظهارنامه مالیات عملکرد چگونه است؟

در این روش، شخص حقیقی، نسبت به تکمیل اظهارنامه مالیات عملکرد سال گذشته خود اقدام می‌کند. در واقع مؤدی مالیاتی، میزان سود کسب و کار خود را براساس درآمدها و هزینه‌های ابرازی‌اش در اظهارنامه، محاسبه و مالیات عملکرد متعلق به آن را پرداخت می‌کند. اما داستان به اینجا ختم نمی‌شود، سازمان امور مالیاتی، یک‌سال فرصت دارد تا به شخص حقیقی ارسال‌کننده اظهارنامه مراجعه نماید و از وی، اسناد و مدارک پشتوانه مرتبط با اظهارنامه‌ی تکمیل شده را مطالبه کند و بعد از انجام رسیدگی و بررسی آن‌ها، مالیاتی تحت عنوان مالیات تشخیصی را مطالبه نماید. در واقع در روش ارسال اظهارنامه، هر دو طرف از تمام ابزارها و اختیارات قانونی خود استفاده خواهند کرد و مؤدی ممکن است با مسائلی نظیر رسیدگی و یا اعتراض به مالیات تشخیصی مواجه شود. شایان ذکر است که براساس قانون، سود همه‌ی اشخاص حقیقی و صاحبان مشاغل، هر ساله تا سقف مبلغ مشخصی، از مالیات عملکرد معاف است که این سقف، در قانون بودجه هر سال تصویب و ابلاغ می‌شود. البته ناگفته نماند که هر یک از اشخاص حقیقی، براساس گروه مالیاتی که در آن قرار دارند، تکالیف و اظهارنامه مالیاتی متفاوتی را هم خواهند داشت. به همین دلیل لازم است که با گروه‌بندی سه گانه مالیاتی اشخاص حقیقی آشنا شوید.

اشخاص حقیقی گروه اول چه کسانی هستند؟

طبق آخرین مقررات اعلامی توسط سازمان امور مالیاتی، کلیه اشخاص حقیقی و صاحبان مشاغلی که درآمد ابرازی (مجموع میزان فروش کالا و خدمات) آن‌ها در اظهارنامه مالیات عملکردِ دو سال قبل و یا آخرین برگ درآمد قطعی و ابلاغ شده به آن‌ها تا پایان دی‌ماه سال قبل، بیشتر از عدد اعلامی سازمان امور مالیاتی باشد (مثلاً در سال 1402، این عدد معادل 15 میلیارد تومان بوده است) در گروه اول قرار می‌گیرند. علاوه بر این، گروهی از اشخاص حقیقی، فارغ از مبلغ درآمد، صرفاً بخاطر نوع فعالیتشان، جزو گروه اول خواهند بود. این فعالیت‌ها عبارتند از: دارندگان کارت بازرگانی (واردکنندگان و صادرکنندگان)، صاحبان مشاغل صرافی، صاحبان کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی و بهره‌برداران معادن دارای جواز تأسیس و پروانه بهره‌برداری از وزارتخانه ذی‌ربط، فروشگاه‌های زنجیره‌ای دارای مجوز فعالیت از وزارتخانه ذی‌ربط، صاحبان موسسات حسابرسی، حسابداری و دفترداری، خدمات مالی، صاحبان بیمارستان‌ها، زایشگاه‌ها و کلینیک‌های تخصصی، صاحبان هتل‌های سه ستاره و بالاتر، ارائه‌دهندگان خدمات مدیریتی، مشاوره‌ای، انفورماتیک و طراحی سیستم و صاحبان موسسات حمل و نقل موتوری، زمینی، دریایی و هوایی اعم از مسافری و یا باربری.

اشخاص حقیقی گروه دوم و سوم چه کسانی هستند؟

براساس آخرین مقررات اعلام شده توسط سازمان امور مالیاتی، کلیه اشخاص حقیقی و صاحبان مشاغلی که درآمد ابرازی (مجموع میزان فروش کالا و خدمات) آن‌ها در اظهارنامه مالیات عملکردِ دو سال قبل و یا آخرین برگ درآمد قطعی و ابلاغ شده به آن‌ها تا پایان دی‌ماه سال قبل، کمتر از عدد اعلامی سازمان امور مالیاتی باشد جزو گروه دوم و سوم قرار می‌گیرند (مثلاً در سال 1402، اگر مابین 5 و 15 میلیارد تومان باشد، گروه دوم و اگر کمتر از 5 میلیارد تومان باشد، گروه سوم خواهند بود).

حال که با نحوه گروه‌بندی مالیاتی اشخاص حقیقی آشنا شدید، این سوال مطرح می‌شود که شخص حقیقی، کدام روش را برای تعیین تکلیف مالیات عملکرد خود برگزیند؟

از تبصره ماده (100) استفاده کنیم یا اظهارنامه ارسال نماییم؟

این سوال، پرسش رایجی است که در خردادماه هر سال، از سوی بسیاری از اشخاص حقیقی و صاحبان مشاغلی که امکان استفاده از شرایط تبصره ماده (100) قانون مالیات‌های مستقیم را دارند، مطرح می‌شود. واقعیت این است که به هیچ عنوان نمی‌توان نسخه واحدی را برای تمامی اشخاص تجویز کرد. کلید حل این سوال، سود سال قبل مؤدی است. در واقع هر یک از اشخاص حقیقی، باید سود فعالیت اقتصادی سال گذشته خود را محاسبه کند و براساس آن، تشخیص دهد که آیا استفاده از شرایط تبصره ماده (100) قانون مالیات‌های مستقیم و پذیرش مالیات پیشنهادی از جانب سازمان امور مالیاتی، به نفع وی است یا خیر. فراموش نکنید که مالیات تعیین شده توسط اداره مالیات در روش تبصره ماده (100)، براساس اینتاکد فعالیت یا فعالیت‌های شما برآورد می‌شود. منظور از اینتاکد، کدهایی است که سازمان امور مالیاتی، به هر یک از فعالیت‌های اقتصادی موجود در بخش‌های تولیدی، بازرگانی و خدماتی، اختصاص داده و ضریب تعیین سود (درآمد مشمول مالیات) متفاوتی را برای هرکدام از آن‌ها در نظر گرفته است. هر مؤدی در زمان ثبت‌نام و تشکیل پرونده مالیاتی، اینتاکد فعالیت یا فعالیت‌های اقتصادی خود را انتخاب می‌کند. (اگر چند فعالیت مختلف داشته باشید، باید برای هر یک از فعالیت‌ها، به نسبت وزن آن در کل کسب و کارتان، درصدی تعیین کنید). ناگفته نماند که آخرین ضرایب تعیین سود برای هر یک از اینتاکدهای فعالیت‌های تجاری، توسط اداره مالیات منتشر و در اختیار عموم مردم قرار می‌گیرد. 

در زمان تصمیم‌گیری در مورد پذیرش یا عدم پذیرش مالیات برآوردی در حالت تبصره ماده (100)، کافی است با استفاده از ضریب اینتاکد و محاسبه معکوس، سودی که سازمان امور مالیاتی برای شما در نظر گرفته است را برآورد نمایید. اگر سود برآوردیِ اداره مالیات، به میزان بااهمیتی، بیشتر از سود واقعی کسب و کار شما در سال عملکرد مربوطه باشد و همچنین، مدارک و مستندات کافی و قابل اتکایی برای اثبات سود واقعی خود در اختیار دارید، پذیرش شرایط تبصره ماده (100) به نفعتان نیست و باید اظهارنامه را تکمیل و ارسال نمایید. اما اگر سود برآوردی توسط اداره مالیات کمتر یا مساوی با سود واقعی شماست یا حتی با اختلاف اندکی، بیشتر از آن است، پذیرش تبصره ماده (100)، بهتر و منطقی‌تر است؛ چراکه در این صورت، گرفتار دردسرها و چالش‌های مرتبط با تهیه و ارائه مدارک پشتوانه برای انجام رسیدگی‌های مالیاتی نخواهید شد. شایان ذکر است که در این رابطه، استفاده از خدمات مشاوره مالی و مالیاتی ارائه شده توسط متخصصان حوزه حسابداری ، بسیار راهگشاست.

2- مالیات ارزش افزوده

شکی نیست که نوظهور بودن و عدم وجود زیرساخت‌ها و ضمانت‌های اجرایی کافی، مالیات ارزش افزوده را به مالیاتی ناشناخته و مبهم، در ذهن بسیاری از مؤدیان، به‌خصوص اشخاص حقیقی مبدل کرده است. تاجاییکه به جرأت می‌توان گفت بسیاری از صاحبان حرفه و مشاغل، تکالیف مالیاتی خود را صرفاً در حوزه مالیات عملکرد خلاصه می‌کنند و عملاً متوجه مسئولیت‌های مرتبط با مالیات ارزش افزوده نیستند. گرچه از سال 1387 که قانون موقت ارزش افزوده در ایران تصویب و اجرایی شده است، تجربه، آگاهی و آشنایی نسبی و قابل قبولی در خصوص این نوع مالیات برای اشخاص حقوقی (شرکت‌ها) بوجود آمده، اما با تصویب و اجرایی شدن قانون دائمی ارزش افزوده در سال 1400 و وابستگی غیرقابل انکار آن با قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مؤدیان، همچنان چالش‌ها، ملاحظات و ابهامات فراوانی در این خصوص، برای هر دو دسته از اشخاص حقیقی و حقوقی جامعه وجود دارد. به همین دلیل، نیاز به آموزش جامع و کاربردی مالیات ارزش افزوده مطابق آخرین قوانین و مقررات، برای مدیران شرکت، صاحبان حرفه و مشاغل، کارآفرینان، حسابداران، حسابرسان، ممیزان مالیاتی و همه فعالان کسب و کار، تحلیل‌گران اقتصادی و دانشجویان، بسیار ضروری است. فراموش نکنید که بر طبق قانون، کلیه اشخاصی که به عرضه کالا یا ارائه خدمت اشتغال دارند، مشمول مالیات ارزش افزوده خواهند بود و در واقع، مأخذ محاسبه مالیات ارزش افزوده، قیمت کالاها و خدمات عرضه شده می‌باشد. نکته حائز اهمیت در مورد مالیات ارزش افزوده، دوره مالیاتیِ به مراتب کوتاه‌ترِ آن نسبت به مالیات عملکرد است. همان‌طور که پیش از این نیز بیان شد، مالیات عملکرد، به‌صورت سالانه محاسبه و مطالبه می‌شود (که البته در مورد اشخاص حقیقی، تا پایان خردادماه هر سال، فرصت قانونی سه‌ماهه و مازادی هم برای تعیین‌تکلیف مالیات عملکرد آن‌ها، مقرر شده است)؛ اما فرصت انجام تکالیف و محاسبه مالیات ارزش افزوده، فصلی است. یعنی مؤدیان مالیاتی موظف به پرداخت (یا تعیین ترتیبات پرداخت) مالیات ارزش افزوده‌ی خود، در هر فصل سال شمسی و تا مدت محدودی پس از پایان آن فصل هستند. این موضوع، چالش‌ها و مسائل مهمی را در حوزه مدیریت نقدینگی و سرمایه در گردش کسب و کارها ایجاد خواهد کرد. لازم به توضیح است که در پایان هر دوره مالیاتی (فصول سال شمسی)، بدهی مالیات ارزش افزوده هر مؤدی، معادل مابه‌التفاوت مالیات فروش و مالیات خرید (اعتبار مالیاتی) وی در طول دوره مالیاتی است.

علاوه بر این، تدوین مقررات جدیدی نظیر معرفی انواع صورتحساب‌های فروش و نحوه احتساب اعتبار ارزش افزوده‌ی آن‌ها از جانب سازمان امور مالیاتی، باعث افزایش چشمگیر حساسیت‌ها و ریسک‌های مالیاتی موجود در ساز و کارها و نحوه تعامل طرفین معاملات تجاری شده است. ناگفته نماند که برای آگاهی از قوانین و مقررات ارزش افزوده ایران، حتماً باید قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مؤدیان را نیز مطالعه نمود.

3- مالیات حقوق و دستمزد

طبق قانون، پرداخت‌کنندگان حقوق (کارفرمایان) موظف به کسر و پرداخت مالیات حقوق و دستمزد از حقوق یا حق‌الزحمه کارکنان خود هستند. بنابراین اگر شخص حقیقی، به کار برای دیگران (در قالب کارگر یا کارمند) اشتغال داشته باشد گرچه مالیات حقوق و دستمزد، از مبلغ دریافتی وی کسر می‌شود، ولی او وظیفه‌ای در قبال محاسبه، ارسال لیست و پرداخت آن ندارد و پرداخت‌کننده‌ی حقوق (کارفرما)، مسئول انجام کلیه تکالیف مالیاتی مرتبط با حقوق و دستمزدِ کارکنانش است. پس می‌توان این‌گونه تفسیر کرد که اشخاص حقیقی صاحب کسب و کار که در حال پرداخت حقوق به کارکنان خود هستند، مشمول پرداخت مالیات حقوق و دستمزد خواهند بود. لازم به توضیح است که پرداخت مالیات حقوق و دستمزد، به همراه ارسال لیست حاوی جزئیات محاسبه و مشخصات پرسنل برای سازمان امور مالیاتی، انجام می‌شود.

4- مالیات اجاره

طبق قانون، اشخاص حقیقی دارای درآمد اجاره املاک (اعم از مسکونی یا تجاری)، مشمول پرداخت مالیات اجاره خواهند بود. این اشخاص، مکلف به تسلیم اظهارنامه مالیات اجاره (مستغلات) تا پایان تیرماه سال بعد و پرداخت مالیات اجاره متعلقه هستند. فراموش نکنید که در رابطه با مالیات اجاره، نکات، معافیت‌ها، ملاحظات و شرایط خاص و متعددی وجود دارد. مثلاً برای نمونه می‌توان به نحوه محاسبه درآمد مشمول مالیات اجاره اشاره کرد که طبق قانون به صورت ثابت معادل 75 درصد از کل درآمد اجاره (اعم از نقدی یا غیرنقدی) تعیین شده است. ضمن اینکه مالیات متعلق به خانه‌های خالی، مسأله نوظهور دیگری در مقررات مالیاتی اجاره است. فراموش نکنید که اشخاص حقیقی که چند واحد مسکونی را تحت مالکیت دارند، می‌توانند یک ملک را به انتخاب خودشان برای سکونت خود و یک ملک را به‌عنوان محل سكونت پدر يا مادر يا همسر يا فرزند يا اجداد و همچنين افراد تحت تكفل خود اختصاص و به اداره مالیات معرفی کنند و بدین‌وسیله این دو ملک را از مالیات اجاره معاف نمایند.

در چه صورتی صاحب پرونده مالیاتی می‌شوید؟

بد نیست بدانید که اطلاعات هویتی تمام اشخاص حقوقی (شرکت‌ها)، در بدو زمان تأسیس، از جانب اداره ثبت شرکت‌ها برای سازمان امور مالیاتی ارسال می‌شود و لذا همه شرکت‌ها، از همان زمان شروع فعالیتشان، صاحب پرونده مالیاتی خواهند بود. اما چنین ساز و کاری در مورد کسب و کارهای متعلق به اشخاص حقیقی وجود ندارد بنابراین شاید اولین پرسش مهمی که در رابطه با مالیات اشخاص حقیقی مطرح می‌شود این باشد که این اشخاص، چگونه و در چه صورت در دستگاه مالیات‌ستانی شناسایی و صاحب پرونده مالیاتی خواهند شد؟ در ادامه، رایج‌ترین و اصلی‌ترین روش‌های شناسایی مؤدیان حقیقی، توسط سازمان امور مالیاتی معرفی و تشریح شده‌اند.

خود اظهاری

روش پیشنهادی برای کلیه اشخاص حقیقی که دارای درآمد یا کسب و کار فعال هستند، این است که خودشان، رأساً اقدام به ثبت‌نام و ایجاد پرونده مالیاتی نمایند. شاید در گذشته، توصیه‌ی گاهاً منطقی عدم ثبت‌نام در اداره مالیات، توسط بسیاری از مشاوران و متخصصان مالی و مالیاتی به خیلی از اشخاص حقیقی ارائه می‌شد، اما مسلماً با تغییرات و تحولات اخیری که در ابزارهای شناسایی و رصد مؤدیان (نظیر تراکنش‌های بانکی)، برای سازمان امور مالیاتی ایجاد شده است، به ‌نظر می‌رسد که دیگر این توصیه، کارآیی پیشین را به‌خصوص برای اشخاص حقیقی دارای درآمدهای بااهمیت، ندارد.

الزامات حرفه‌ای، قانونی یا محیط کسب و کار

بسیاری از اشخاص حقیقی برای بهره‌مندی از تسهیلات و مزایای متفاوتی که در محیط اقتصادی و تجاری وجود دارد، ملزم به تشکیل پرونده مالیاتی می‌شوند. برای مثال می‌توان به شرایط و الزامات قانونی پیش‌نیاز برای دریافت کارت بازرگانی، اخذ وام از سیستم بانکی و یا کسب امتیازات و مجوزهای مختلف از اتحادیه‌ها، سندیکا و مجامع صنفی و حرفه‌ای اشاره کرد.

گردش بانکی

با دسترسی که از جانب بانک مرکزی برای سازمان امور مالیاتی ایجاد گردیده، امکان بررسی و رصد گردش بانکی متعلق به کلیه اشخاص حقوقی و حقیقی جامعه برای دستگاه مالیات‌ستانی فراهم شده است. به‌طوری‌که شما به محض دریافت دستگاه کارتخوان (پوز) و یا درگاه پرداخت اینترنتی، به‌صورت خودکار، صاحب پرونده مالیاتی خواهید شد. ضمن اینکه سازمان امور مالیاتی، حساب‌های بانکی مشکوک به تجاری را شناسایی و صاحبان آن‌ها را برای ارائه توضیحات و مدارک فرا می‌خواند و طبیعتاً در صورت اثبات وجود درآمد و کسب و کار فعال، برای آن‌ها پرونده مالیاتی ایجاد خواهد کرد. بنابراین هر روز به ریسک شناسایی و کشف تراکنش‌های بانکی که از طریق سایر روش‌ها نظیر کارت به کارت و غیره انجام شده نیز، افزوده می‌شود.

اعلام مشخصات توسط اشخاص طرف‌حساب

به موجب اعلام متقابلی که در زمان ارسال فهرست معاملات فصلی (ماده 169 قانون مالیات‌های مستقیم) و نیز ثبت صورتحساب‌های فروش در سامانه مؤدیان، توسط اشخاص حقوقی و حقیقی انجام می‌گیرد، بسیاری از اشخاص حقیقی، صرفاً به‌واسطه اعلام مشتریان یا تأمین‌کنندگان خود، در اداره مالیات شناسایی و صاحب پرونده مالیاتی می‌شوند. توجه به این موضوع، به‌ویژه برای اشخاص حقیقی که با شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی و خصوصی معامله می‌کنند، بسیار ضروری است. هر چه قدر مشتری یا تامین‌کننده بزرگتری داشته باشید، ریسکِ اعلام اطلاعات شما توسط آن‌ها به اداره مالیات افزایش می‌یابد.

منبع: آخرین نیوز

کلیدواژه: اشخاص حقیقی و صاحبان مشاغل برای سازمان امور مالیاتی اظهارنامه مالیات عملکرد قانون مالیات های مستقیم دسته از مالیات ها مالیات حقوق و دستمزد مالیات ارزش افزوده کلیه اشخاص حقیقی ارسال اظهارنامه فراموش نکنید ناگفته نماند اشخاص حقیقی اشخاص حقیقی پرداخت مالیات سامانه مؤدیان ی اشخاص حقیقی مشمول مالیات اداره مالیات مشمول پرداخت مالیات اجاره نظیر مالیات اشخاص حقوقی تبصره ماده ی مالیاتی طبق قانون فعالیت ها شخص حقیقی کسب و کار تا پایان ی مالیات چالش ها شرکت ها سال قبل ی آن ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت akharinnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آخرین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۲۴۳۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بانک مرکزی بزرگترین مالیات دهنده در بین شرکتهای دولتی

بررسی بودجه امسال نشان میدهد بانک مرکزی بیشترین سهم مالیاتی در بین شرکتهای دولتی را به خود اختصاص داده است. - اخبار اقتصادی -

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم‌، سهم مالیاتی شرکتهای دولتی نشان میدهد در بودجه 1403 بانک مرکزی 17 درصد از کل مالیات شرکتهای دولتی را پرداخت خواهد کرد.

شرکت ملی نفت 13 درصد و شرکت ملی گاز 4 درصد از درامدهای مالیاتی 1403 شرکتهای دولتی را به خود اختصاص خواهند داد.

ایمیدرو نیز یکی از بزرگترین شرکتهای دولتی مالیات دهنده در سال 1403 است که 10 درصد از درامدهای مالیاتی دولت از محل مالیات شرکتهای دولتی را به خود اختصاص داده است.

انتهای پیام/